Açlık Oyunları

Ekip dinamikleri ne olursa olsun profesyonel hayattaki adaptasyon zorlukları herkesin yaşadığı bir problem. Çok istenen bir şirkete girdikten bir süre sonra hiç dışarıdan göründüğü gibi olmadığını anlarız ya; hani hem çok şaşırıp, hem de “biliyordum!” hissini aynı yaşadınız mı? Tabii bu farkedilirse böyle bir şirket sizi fazla tutmaz. CV’de güzel Read more…

Annemle sohbet 

…benim de bu olaydan ondan daha çok etkilendiğimi söylediğimde rahatladı O zamanlar kendimi çok güçlü zannediyordum dedim.  Ama aslında değiliz.. Boyle deyince cümlemi devam ettirdi anlayan acılı gözleriyle,  hiçbirimiz değiliz..

Diriliş için önce gebermece

Evet, gerçekten hiç acelem yokmuş ! 🙂 Ait olmakla ilgili yazıdan beri 2 seneden fazla olmuş. Öncesinde arayışta geçen kim bilir kaç yıl var. Resmen kendimi bildim bileli açılmayan bir kapı açıldı. Gözümü içeri doğru açmam gerektiğini hissediyordum da, bunun (ne kadar dirensen de) olacağı varsa olduğunu bilmiyordum. İnsan tuhaf bir yaratık; kontrolün Read more…

Ait olmak vs. Özgür yaşamak: ve bunun evlilikle hiç bir alakası olmaması

Biri ile ilişkide olmanın dışarıdan beklenmesi, bir süre sonra kendinden de bunu beklemene yol açıyor diye düşünüyorum. Aslında bir yere ait olmanın da çok yoğun etkileri var ama o konuya daha sonra geleceğim. Bu gibi beklentileri oluruna bırakan insanlara özgür ruh deniyor sanırım (hala kendimden emin değilim). Genelde hemen kendine eş bulmaktan açılıyor sohbetler. Aşk Read more…

Klasik müzik konserinde arabesk bir tutum

Tarih 18.06.2014, Yer Aya İrini Müzesi Christopher Warren-Green şef,  İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası Nelson Freire piyano Nelson Freire dünyanın en iyi piyanistlerindenmiş, daha önce duymadığım için biraz üzüldüm doğrusu. Senelerdir çok sayıda piyano solist dinledim ama bu adam gerçekten çok özel bir yetenek. Gene bu konserde ilk defa izlediğim Christopher Warren-Green çok asil bir İngiliz şef ve gerçekten farkı Read more…

bir kadın erkek hikayesi

İnsanlığın sonu kendi hayal gücü olabilir mi? Adamın bir felsefesi vardı: hayatta insanları sadece mücadele ileriye götürürdü. Herşey yolunda giderken insanın karşısına bir engel veya zorluk çıktığında bunu aşabilirse hayatta çok daha iyi bir yere gelebilirdi. Eğer bir zorluk yoksa, hayat onun için tekdüze bir hal alır ve canını sıkardı ve gerçek anlamda geliştiğini Read more…

Kişisel alan: Anjelique

İstanbul’da yaşarken kişisel alan ihlali günlük hayatın bir parçası oluyor. Trafikte, asansörde, otobüste ve hatta restoranda. Anjelique adındaki şu meşhur gece klübüne gittik. Keriz gibi içki başına 50 küsur TL verdikten sonra bir de garsonlardan biri peş peşe üzerime çıktı. Otomatik olarak arızaya bağladım ve onu uyardım hatta şikayet edeceğimi Read more…

Tabii ki de sörf yapmak!

Başa gelen kazaların güzelliği En iyisi baştan başlayayım… 2012’nin Temmuz ayında, Ataköy’de, kulağımda kulaklık, günlük koşumu yaparken arkamdan aniden bir araba çarpıyor. Ayağım yerden kesilmesine rağmen sadece birkaç dikişle olayı çok ucuz atlatıyorum. Gelen hisler: şok, saf korku ve sonrasında öfke… Bu kaza benim için tam bir dönüm noktası diyebilirim. İlk korkuyu takip eden daha Read more…

Bencil ruhlu insanlar

Hemen Tayyip’den bahsediyorum zannetmeyin lütfen, bu yazı politik değil. Olsa olsa antropolojik… Öncelikle bir şekilde felsefe yapacaksak (Rüya’cığımın öğütlediği gibi) ortak terimlerimizi belirlemeliyiz. Sözcük tanımına bir bakalım: bencil sf. 1. Yalnız kendini düşünen, kendi çıkarlarını herkesinkinden üstün tutan, hodbin, hodkâm, egoist: “Bencildir insanoğlu, bencil olduğu için de yalnız kendi dertlerini düşünür, yalnız onlara inanır.” –N. Read more…