Mahallemizde kaç kişiyi tanıyoruz? Büyük şehirde mahalle kültürüne karışacak imkan veya adetlerin olmadığını düşünüyoruz. sıkışık odalarımızda otururken komşuculuk oynamak istemiyoruz. dışarı adım attığında ise gerek trafik, gerekse havanın kirinden etrafa bakacak halimiz kalmıyor. Şehirde yürürken sadece kendi iç sesini duyabilmek mümkün mü? Günün her saati görsel şölenler sergileyen dünyamız ile Read more…
Zamanında bir olayı çok ciddiye almamıştım dün aklıma geldi ve hemen paylaşıyorum. Bazı şeyler içine sinmeyince yıllar geçse de farketmiyor, affedilecek gibi değil: İsmini korkumdan veremediğim bu meşhur start-up (burası Türkiye ne yapacakları belli olmaz) benim önerdiğim çalışkan bir test mühendisi arkadaşımı görüşmeye çağırmıştı. Adamın tecrübesi pozisyona çok uygundu ve Read more…
Beni yeni yeni şaşırtan bir konu: nedense güzelim Türk kültürümüze sahip çıkmakta hiç hevesli değiliz. Halbuki çok renkli ve derin bir kültür. Mesela, 13 bin senelik Göbekli Tepeyi neden bir İskoç keşfediyor? Orada yaşayan binlerce Türk o sırada nelerle uğraşıyor? Orta doğunun terörüyle mi, açlıkla mı, yoksa cehaletle mi? Bence Read more…
Tarih 18.06.2014, Yer Aya İrini Müzesi Christopher Warren-Green şef, İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası Nelson Freire piyano Nelson Freire dünyanın en iyi piyanistlerindenmiş, daha önce duymadığım için biraz üzüldüm doğrusu. Senelerdir çok sayıda piyano solist dinledim ama bu adam gerçekten çok özel bir yetenek. Gene bu konserde ilk defa izlediğim Christopher Warren-Green çok asil bir İngiliz şef ve gerçekten farkı Read more…
İstanbul’da yaşarken kişisel alan ihlali günlük hayatın bir parçası oluyor. Trafikte, asansörde, otobüste ve hatta restoranda. Anjelique adındaki şu meşhur gece klübüne gittik. Keriz gibi içki başına 50 küsur TL verdikten sonra bir de garsonlardan biri peş peşe üzerime çıktı. Otomatik olarak arızaya bağladım ve onu uyardım hatta şikayet edeceğimi Read more…
Evime yakın bir kahve dünyasında oturup bu güzel bahar gününde bir Türk kahvesi içmişim ki; gerçekten muhteşem. Sadece pürüzsüz kahve değil ortam da çok güzel: ısıtıcısı var, battaniyesi var, hafif müzik var, dışarıdan da kuş sesleri geliyor daha ne isterim? Burada şikayet etmek için gerçekten seçici olmak lazım. Fakat yanımda Read more…
Çok güçlü patladı Gezi. Evet, benim gördüğüm kadarıyla gezi olaylarında tepki gösteren grupların çoğu ‘Y’ neslinden yöneticiler veya yönetici adaylarıydı. Biraz ütopik, biraz kaybolmuş biraz da rahat bakışlı bir etkin grup olduklarını gözlemledim. Gözlemledim diyorum çünkü ben o sırada Alaçatı’daydım ve bir kursa devam ediyordum (o sıralar kişisel bir hayalin Read more…
Bugüne kadar yaptığım en aptalca işlerden biridir İstanbul’da araba kullanmak. Öyle bir ortam ki insanlar şebeke halinde hareket ediyorlar ama hiç bir düzen veya kural olmadan yuvarlanıyorlar, bağırıyorlar veya şarkı söylüyorlar. Birşey bizi ileri geri yukarı aşağı sallıyor sanki – daha çok da geri geri! Gün içinde birbirimiz ile nasıl Read more…